اگر نگاهی به سینمای ایران بیاندازیم، یک طبقه در این
بین خودنمایی می کند، طبقه نئوبورژوازی(شاید معادل کوچه بازاری آن بشود: تازه به
دوران رسیده). در غالب فیلم هایی که در سینمای ایران ساخته می شود، پر است از
خیانت و روابط مثلثی و مربعی و طلاق و عشق خارج بودن و خسته بودن از زندگی و
ناکامی و از این قبیل مسائل. ولی جالب است که به اعتراف خود کارگردان های سینما،
این مسائل در همین طبقه ظهور و بروز پیدا می کند و این طبقه به سرعت در حال
فروپاشی است و این خبر خوبی است که سینماگر ما (یا خودآگاه یا ناخودآگاه) آن را به
مخاطبش القا می کند...
درباره
آخرين نوشته ها
دسته بندي ها
جستجو
لينک دوستان
لينک هاي روزانه
آرشيو
برچسب ها
امکانات
