مبارزه با فساد، با سمینار یا بدون آن
همایشی تحت عنوان «همایش ملی ...» برگزار شد که قبل از آن، معاون اول رئیس جمهور از امام خامنه ای تقاضای پیام برای این همایش کرد. امام خامنه ای هنگامی که خواست برای این همایش پیام بدهد، حتی یک کاغذ هم خرج این سمینار نکرد و زیر همان نامه ی جناب معاون، پیام را نوشت و این اولین پیام بود. در این پیام به طور تلویحی به همایش های بی خاصیت انتقاد شد و ایشان کنایه ای داشتند که حالا که رئیس سه قوه و مسئولان، هم فکر و همراه هم شده اند (به نظر من با رفتن احمدی نژاد و امثال او منظور بوده) و دیگر اختلافی بینشان نیست (آدم بده تون احمدی نژاد بود که رفت)، حالا دیگر چرا برای مبارزه با قساد کار ملموسی صورت نمی گیرد؟ این نامه که بدون سلام و والسلام بود ( که در واقع جوابی به دو بی ادبی جناب معاون بود که برای هر همایش بی خاصیتی از ایشان درخواست پیام می کنند و این که نه رئیس جمهور، بلکه معاونش درخواست پیام کند) به شرح ذیل می باشد:
«بسم الله الرّحمن الرّحیم
نفس اهتمام آقایان به امر مبارزه با فساد را تحسین میکنم، لکن این سمینار و امثال آن بناست چه معجزهای بکند؟ مگر وضعیت برای شما مسئولان سه قوه روشن نیست؟ با توجه به شرایط مناسب و امیدبخشی که از لحاظ همدلی و هماهنگی و همفکری بین مسئولان امر وجود دارد، چرا اقدام قاطع و اساسی انجام نمیگیرد که نتیجه را همه بطور ملموس مشاهده کنند. توقع من از آقایان محترم این است که چه با سمینار و چه بدون آن، تصمیمات قاطع و عملی بدون هرگونه ملاحظهای بگیرند و اجرا کنند. موفق باشید.»